سبک شعر فنی

نثر فنی را می توان، گونه ای از سبک نثر کهن دانست که شامل نثرهای مسجع، مزین، منثور، شاعرانه، مقامه نویسی، مصنوع، متكلف و… نیز می شود. در اثر حاضر، نثر فنی غالبا به معنای عام آن و اعم از نثر مصنوع، متكلف و… در نظر گرفته شده است. نویسندگان در سبک نثر فنی، اغلب از الفاظ و واژه های دشوار برای انتقال معنی؛ البته با تأکید بر توصیف بهره می گیرند. نویسندگان هم چنین در این شیوه نگارش، از فنون ادبی، تصویرسازی، آرایش های لفظی و معنوی کلام، استشهاد به آیات، احادیث، روایات، اشعار و امثال فارسی و تازی استفاده می کنند تا کلام خود را مخیل، موزون و تأثیرگذار نمایند. از آن جا که تصویرسازی و آرایش های کلام؛ به ویژه سجع پردازی در نثر فتی، آن را مخیل، مسجع و در اغلب موارد موزون می کند، نثر فنی به سویی حرکت می نماید که یکی از خصیصه های شاخص آن نزدیکی زیاد به شعر است…